اینو خودم نوشتم :

این دستنوشته ی خودمه : 

*همیشه دوست داشتم یک ابر باشم که به زمین ببارم ، ولی بزرگ که شدم فهمیدم ابر موقعی که دلش می گیره ، می باره یا گریه می کنه ! به خاطر همین دلم نمی خواست حتی یک روز ابر باشم

برین ادامه ی مطلب :

*بعدش در آرزوی گل شده ، زندگی رو می گذروندم . ولی وقتی عاقل تر شدم فهمیدم گل زود پرپر می شه . برای همین می گن :« عمرت مثل گل نباشه .» به خاطر همین دیگه آرزویی به عنوان گل شدن نداشتم و در ذهن مرور نمی کردم . 

*بعد کم کم فهمیدم که خورشید بشم خوبه ! ولی انگار نه ... خورشید می گیره ! می گن وقتی خورشید میگیره سیاه میشه ؛ ولی من نمی خواستم سیاه بشم . برای همین از خورشید شدن هم منصرف شدم .

*یه روز آرزو کردم دریا باشم ؛ آخه دریا بزرگ و پهناوره ! برای همین می گن :«دل فلانی مثل دریاست.

ولی من می خواستم خود دریا باشم . ولی حالا که میبینم نه ! دریا نامرده ؛ تا حالا چند نفر توش غرق شدن ، موج هاش وحشتناکه ، موقعی که طوفانی میشه ازش می ترسم و می خوام زار زار گریه کنم ولی ... از فکر دریا شدن هم اومدم بیرون و حرفم رو پس گرفتم .

*خواستم کوه بلند و استواری بشم . آخه همه می گن :« فلانی مثل کوه در برابر مشکلات مقاومت می کنه. » ولی بعدا به یه چیزی دست یافتم . کوه بلنده و من ازش می ترسم . از اون بالا می ترسم پرت شم پایین . سخت و محکمه ، مثلا می گن :« قلب فلانی مثل سنگه .» خوب کوه هم از سنگه دیگه !!! بی خیال این هم شدم .

*حالا یه چیز خیلی مهم رو گرفتم . همین آدم باشم از صد تا دریا و کوه و گل و خورشید و ابرو ... هم بهتره ! می دونی چرا ؟

چون :« خدا ما رو این جوری آفریده ، ما هم باید از دستور خدا پیروی کنیم . »

حالا که بزرگتر شدم می بینم ، هیچی بهتر از خود آدم بودن نیست . شاید شما هم فهمیده باشید . ولی هر چی باشه ؛ کور باشه ، کچل باشه ، فلج باشه و ... همین آدم بودن بهتره !

پس باید بگیم :« خدا جونم شکرت . »